روزهاي سال، به طور طبيعي و به خودی خود همه مثل همند؛ اين انسانها هستند، اين اراده ها و مجاهدتهاست كه يك روزی را از ميان روزهای ديگر برمی كشد و آن را مشخص ميكند، متمايز می كند، متفاوت ميكند و مثل يك پرچمی نگه ميدارد تا راهنماي ديگران باشد. روز عاشورا - دهم محرم - في نفسه با روزهاي ديگر فرقي ندارد؛ اين حسين بن علی (عليه السّلام) است كه به اين روز جان ميدهد، معنا ميدهد، او را تا عرش بالا می برد؛ اين مجاهدتهای ياران حسين بن علی (عليه السّلام) است كه به اين روز، اين خطورت و اهميت را می بخشد. روز نوزدهم دي هم همين جور است، روز نهم دی امسال هم از همين قبيل است. نهم دی با دهم دی فرقی ندارد؛ اين مردمند كه ناگهان با يك حركت - كه آن حركت برخاسته از همان عواملي است كه نوزدهم دی قم را تشكيل داد؛ يعنی برخاسته از بصيرت است، از دشمن شناسی است، از وقت شناسي است، از حضور در عرصه ی مجاهدانه است - روز نهم دی را هم متمايز ميكنند.

مطمئن باشيد كه روز نهم دی امسال هم در تاريخ ماند؛ اين هم يك روز متمايزی شد. شايد به يك معنا بشود گفت كه در شرائط كنونی - كه شرائط غبارآلودگی فضاست - اين حركت مردم اهميت مضاعفی داشت؛ كار بزرگی بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فكر ميكند، دست خداي متعال را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسين بن علی (عليه السّلام) را مي بيند. اين كارها كارهائي نيست كه با اراده ی امثال ما انجام بگيرد؛ اين كار خداست، اين دست قدرت الهي است؛ همان طور كه امام در يك موقعيت حساسی - كه من بارها اين را نقل كرده ام - به بنده فرمودند: «من در تمام اين مدت، دست قدرت الهی را در پشت اين قضايا ديدم». درست ديد آن مرد نافذِ بابصيرت، آن مرد خدا.

(بیانات مقام معظم رهبری مدظله العالی در ديدار مردم قم در سالگرد قيام نهم دي ماه 1388/10/09)